Loslaten hoe doe je dat
Je leven, dat zo'n fijn kabbelend beekje leek, staat volledig op zijn kop. Alles waarvan je dacht dat het er altijd zou zijn, is van het ene op het andere moment weggevaagd. Je wordt er knap onzeker en onrustig van en je voelt je totaal niet lekker. Je piekert je suf, je zoekt antwoorden op de vraag Waarom, maar je komt er maar niet uit. Zodra je opstaat, na weer een slechte nacht, ben je in je hoofd alweer bezig met datgene wat er is gebeurd. Het voelt als de hel op aarde. Het liefste zou je alles weer bij het oude hebben, want toen voelde je je goed. Toen was er rust. En daar verlang je zo naar, naar weer rust en vooral rust in je hoofd.
Ga er maar aan staan!
Hoor je het jezelf zeggen: "Joh, maak je niet druk, in het leven is niets zeker".
Hoe bewust ben jij van datgene wat jij zegt, als je zegt dat niets in het leven zeker is. Het zeggen is één, het daadwerkelijk voelen, er je bewust van zijn is twee. Op het moment dat een van je zekerheden wegvalt, partner, werk, kind, financiële problemen de overhand krijgen, waarvan jij schijnbaar dacht dat het een zekerheid was, begint een proces in jou dat niet wil dat die schijnbare zekerheid, die nu wegvalt, ook daadwerkelijk wegvalt. Je wilt je blijven vasthouden aan datgene wat er eerst was, die partner, die baan. Je wilt dat alles bij het oude blijft.
Met jezelf in een gevecht
Terugkomend op dat zinnetje, "Joh, maak je niet druk, niets in het leven is zeker", die komt nu wel even heel hard binnenvallen, nu is het echt, realiteit! Er ontstaat in jou een innerlijk gevecht. Je wordt geconfronteerd met een situatie die pijn oplevert, want iets waarvan je dacht dat het er altijd zou zijn en blijven, valt ineens weg en allerlei emoties worden ervaren, pijn, verdriet, ongeloof, frustratie, boosheid. Het gevolg van al die emoties is stress, piekeren, vermoeidheid, slecht slapen, je niet meer kunnen concentreren. Aangezien een mens het beste functioneert en zich het lekkerst voelt als alles op rolletjes loopt, er rust in je leven en hoofd is, wil je zo snel mogelijk van het piekeren en de bijkomende gevolgen af. Maar ja, het blijft maar door je hoofd spoken en het maakt je horendol en je staat op het punt van instorten.
Koste wat het kost houd je je vast aan datgene wat is weggevallen. Je snapt er niets meer van, je wilt er vanaf, maar hoe?
Hoe laat je nou los?
Door je daadwerkelijk bewust te zijn van dat ene zinnetje "Joh, maak je niet druk, niets in het leven is zeker", je goed te realiseren wat het betekent dat het leven geen zekerheden kent. Dan kun je beter omgaan met veranderingen in je leven, of met verlies. Ben je je niet bewust, van de betekenis van dat ene zinnetje, zul je heel veel moeite hebben met loslaten.
Bewust zijn
Ben je je niet bewust dat het leven alleen onzekerheden kent, dan ga je datgene wat wegvalt, vasthouden. Heeft je in je greep. Door je bewust te zijn dat het leven alleen maar onzekerheden kent en jij moet zorgen voor een balans in al die onzekerheden, wordt loslaten makkelijker.
Bewustwording
Kunnen loslaten valt en staat dus met Bewust-Zijn. Je bewust zijn dat Jij het zelf bent die zich vastklampt aan het oude en dus ook jij degene bent die de pijn en het verdriet vasthoudt.
Kijk, datgene wat is gebeurd, heb je niet om gevraagd, het is je overkomen. En natuurlijk levert dit verdriet en pijn op. Maar zodra Jij onder ogen gaat zien dat Jij zelf degene bent die zicht vastklampt aan het oude en dus ook de pijn en het verdriet vasthoudt, kun je gaan loslaten. Loslaten is accepteren dat het oude er niet meer is en openstaan voor de verandering die zich aanbiedt.
Acceptatie
Zodra je bereid bent te accepteren dat het leven niet bij het oude zal blijven, ben je bereid los te laten. Zodra je bereid bent tot verandering, krijg je grip op jezelf en grip op loslaten en laat je de liefde weer toe, voor jezelf en de ander.
Diegenen die het meeste moeite hebben met loslaten, zullen niet eerder iets loslaten, bereid zijn tot verandering, dan dat ze met zichzelf het dieptepunt hebben bereikt.
Het dieptepunt kent zoveel pijn, dat lager zakken met jezelf niet meer kan. Het lijf en geest voelt zo enorm veel pijn, dat loslaten nog de enige optie is. Dat je bereid bent tot overgave. Dat je bereid bent van Jezelf te houden. Het is dus beter je in een eerder stadium bewust te zijn van wat je jezelf aandoet, anders is het innerlijk conflict wel heel erg zwaar.
Loslaten is Eigenliefde gaan ervaren, gaan voelen
We hebben geen controle over ons leven
Wel hebben we controle hoe of we omgaan met het wegvallen van
(schijn)zekerheden in ons leven.